Samstag, 28. Mai 2016

Nuh dedin

Dün gece kolektif hafızalarımızı canlandırdık, ben bunu daha çok kabul konuşmalarımızın başlangıcı olarak algıladıydım. Medeni medeni kabule geçiyoruz, ne güzel, gibi.

Sabah, sana söylene söylene bahçede dolandım. Lavanta yoldan çıkmıştı çünkü. Senin gibi. Sen de gittin gideli deli gibi büyüyorsun. Annem, kendi alanının çok dışına çıktığı için, bitkiyi toparlamamı istedi. Gelsin kendisi yapsın, dedim. Kim, dedi. Babam, dedim. Bugün annemin tüm dediklerimi tövbeleme günüydü.