Sonntag, 10. April 2016

Tabii ki nesnel cümleler kuruyorum

Sana bakanlara seni anlatıyorum. Tüm özelliklerini sıralıyorum. Pes etmemeni örneğin. Pes etmiyorken gösterdiğin sürekliliği. Süreklilik sağlamaktaki kararlılığını. Farkındayız, diyorlar.
Bir şey değişti ama sende. Saçlarını okşaya okşaya düzleştirdik.
Bugün de listelerle geleceğiz yanına. Uzaktaki yakınlarından, sana iletmemizi istedikleri neleri varsa söylemelerini istiyoruz. Ben oldum bir sekreter. Anlayacağın klasör açtık. Rengi yeşil. Gökyüzüne bakmak, akarsuya bakmak ve yeşile bakmak ruhu dinlendirirmiş. Saf akarsuyu henüz bulamadık, mecbur suni sesini dinliyorsun. Yani tam olarak bir rüyada değilsin. Güneşli günlerde jaluziler daha da yukarı çekiliyor. Bir de torunların sana mektup yazıyorlar. Genetik bu herhalde. Yalnız sen okuyacakmışsın.
Öperiz, sarılırız.